چه قدر فاصله اینجاست بین آدمها
چه قدر عاطفه تنهاست بین آدمها
کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد
و او هنوز شکوفاست بین آدمها
کسی به نیت دل ها دعا نمی خواند
غروب زمزمه پیداست بین آدمها
چه می شود همه از جنس آسمان باشیم
طلوع عشق چه زیباست بین آدمها
تمام پنجره ها بی قرار بارانند
چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها
به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو
دلت به وسعت دریاست بین آدمها
دوستدارت تو من
مهدی
خیلی قشنگن شعرات عزیزممممممممممم
آخرشه عخشم
ممنون
من یه چند دیقه دیگه وایستم سکته میکنم از عشق بی نهایت شما..... بای
شاید فک کنی افسرده هستم نه افسرده نبودم اما افسردم کردن قلبم رو شکستن وزیر پاشون خورد کردن
عشق اولش خوبه ولی اخرش نه